List paschalny Soboru Biskupów

List paschalny Soboru Biskupów Świętej Polskiej Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej do Czcigodnego Duchowieństwa, Świątobliwych Mnichów i Mniszek oraz wszystkich Boga miłujących Wiernych

Chrystus Zmartwychwstał!

 „Dzisiaj wszystko jasności jest pełne, niebo i ziemia, i otchłań cała. Niech więc całe stworzenie radośnie świętuje Zmartwychwstanie Chrystusa, w którym się umacnia” (Kanon Paschy, pieśń 3., refren 1.). Wezwaniem tym Matka nasza – św. Cerkiew prawosławna – obwieszcza nam, że nastała powszechna niewypowiedziana radość obejmująca wszystkich ludzi i całe stworzenie. Chrystus powstał z martwych i „całe stworzenie w Nim się umacnia” (Kanon Paschy, pieśń 3., refren 1.). On …był światłością… oświecającą każdego człowieka, przychodzącego na świat (J 1,8-9). Dlatego ludzkie życie w Nim wypełnia się i przekonuje człowieka do prawdziwości wiary. Chrystus Zmartwychwstał! – to największy cud spośród wszystkich cudów i prawdziwy dowód Bożej Wszechmocy. Chrystus w swym powstaniu z martwych …został ustanowiony Synem Bożym w mocy (Rz 1,4). W ten sposób Chrystus znajduje się w centrum życia Cerkwi, dlatego zwiastuje Ona prawdę Jego Zmartwychwstania i nie tylko w okresie paschalnym, ale również każdego innego dnia. Tej prawdy i radości nikt nie może nas pozbawić. Prawda ta jednoczy przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. „Wczoraj byłem, Chryste, pogrzebany z Tobą, a dzisiaj powstaję z Tobą powstającym, wczoraj z Tobą na krzyżu, a dzisiaj, o Zbawco, uwielbij mnie ze Sobą w Twym świętym królestwie” (Kanon Paschy, pieśń 3., refren 2.). To On, Zwycięzca śmierci, jako Droga, Prawda i Życie (J 14,6), zajmuje centralne miejsce w życiu świata. Bracia i Siostry! Chrystus promieniami swojej Boskości rozsiewa w swojej Cerkwi Boską światłość znajdującej się w mroku duszy i pokonuje mrok. Z Niego rodzi się życie, ponieważ życie może rodzić się tylko od Życia. W ten sposób życie pochodzi od Niego i przenika do ludzkich dusz. Beze Mnie bowiem niczego uczynić nie możecie (J 15,5), oświadcza nasz Zbawiciel. Chrystus, który zbawił świat swoją śmiercią i zmartwychwstaniem, przebywa w świecie, przejawia się w jego działalności. Istnieje jako ideał, jako wzorzec życia, jego sens i cel. Daje On nadzieję zrozpaczonym, trudzącym się i dźwigającym ciężary; wylewa balsam pocieszenia na moralne rany świata, daje nowe siły, energię i wiarę. W ten sposób życie nabiera sensu, radości i piękna. Bracia i Siostry! Życie w Chrystusie jest życiem w Cerkwi, zaś życie Chrystusa jest w każdym, kto żyje w Cerkwi. Poprzez życie w Chrystusie człowiek staje się w Cerkwi indywidualnością poprzez usynowienie, które otrzymuje w Cerkwi przy pomocy Świętego Ducha. Z Chrystusem jestem współukrzyżowany – mówi apostoł Paweł. – Już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Żyję teraz na ziemi, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i ofiarował się za mnie (Ga 2,19-20). Bracia i Siostry! Niestety, to bezgraniczne oddanie Chrystusowi, nie zawsze przejawia się w czynach. Znajdujący się w upadku świat narzuca inny ideał życia, kusi swymi prawami, odciąga od prawdziwej drogi i celu. Współcześnie miłości chrześcijańskiej przeciwstawiane jest zło i nienawiść. Wrogość i egoizm ogarniają serca wielu. Dlatego też otaczają nas zjawiska patologiczne, spory, niezgody, przemoc, wojny. Nie zapominajmy, że życie w Chrystusie, to życie ofiarne, pełne miłości. A miłość jest solą ziemi i źródłem światłości. Walczy ona z różnego rodzaju nienormalnymi zjawiskami w świecie. Życie w Chrystusie wymaga od każdego człowieka dawania świadectwa poprzez słowo i szlachetną działalnością życia chrześcijańskiego. Takie świadectwo zawiera w sobie bezinteresowne poświęcenie i wierność Zmartwychwstałemu Zbawicielowi. Męstwo i wierność człowieka wraz ze świadomością, że Chrystus zwyciężył świat i odradza go dzięki wysiłkom Jego naśladowców. Apostoł Paweł zwraca się do nas: Jeśli razem z Chrystusem powstaliście z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie jest Chrystus siedzący po prawicy Boga. Zdążajcie do tego, co w górze, a nie do tego, co na ziemi. […] Uśmiercajcie zatem w ciele waszym to, co jest przyziemne: rozpustę, nieczystość, lubieżność, złą pożądliwość i żądzę nadmiernego posiadania […]. Przeto jako wybrańcy Boga, święci i umiłowani, obleczcie się w tkliwe miłosierdzie, dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie wzajemnie […]. A ponad wszystko kierujcie się miłością, która jest spójnią cnót. Niech w sercach waszych panuje pokój Chrystusowy, do którego zostaliście powołani…” (Kol 3,1-2.5.8-9.12-15). Bracia i Siostry! Podążajmy za wezwaniem apostoła jako prawosławni chrześcijanie, którzy starają się wiernie zachować naukę Zmartwychwstałego Chrystusa. W tym „Zbawiennym Dniu” pozdrawiamy Czcigodne Duchowieństwo, Boga Miłujących Mnichów i Mniszki, Młodzież, Dzieci i Wszystkich Wiernych Świętej Polskiej Cerkwi Prawosławnej w Ojczyźnie i zamieszkujących poza jej granicami ze Świętą Paschą. Jezusie Zmartwychwstały: „…oświeć wszystko i wszystkich boską światłością świętego Zmartwychwstania” (Kanon Paschy, pieśń 3., Bogarodzicy). Zaprawdę Chrystus Zmartwychwstał!

Z Bożego miłosierdzia, pokorni:

+ Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski

+ Abel, Arcybiskup Lubelski i Chełmski

+ Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański

+ Jerzy, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński, Prawosławny Ordynariusz Wojskowy

+ Paisjusz, Arcybiskup Przemyski i Gorlicki

+ Grzegorz, Arcybiskup Bielski

+ Atanazy, Biskup Łódzki i Poznański

+ Paweł, Biskup Hajnowski

+ Andrzej, Biskup Supraski

+ Warsonofiusz, Biskup Siemiatycki